محمدرضا شاه پهلوی قوانین انقلاب شاه و مردم را بر اساس منشور شش ماده‌ای انقلاب سفید در کنگره کشاورزان در دی ماه ۱۳۴۱ اعلام کرد این قوانین در ۶ بهمن ماه ۱۳۴۱ به آرای ملت ایران گذاشته شد و در این همه پرسی با اکثریت آرای ملت ایران قوانین انقلاب شاه و مردم به تصویب رسید. خبرنامه ملّی ایرانیان
شش اصل نخستین انقلاب سفید را که محمدرضا شاه پهلوی در زمستان ۱۳۴۱ در کنگره کشاورزان معرفی کردند به شرح زیر بودند:
اصل اول – اصلاحات ارضی و الغای رژیم ارباب و رعیتی
عبارت است از تغییرات اساسی در میزان و نحوه مالکیت اراضی به ویژه اراضی کشاورزی و مراتع به منظور افزایش بهره وری عمومی جامعه.اصلاحات ارضی در کشور به کوشش پادشاه ایران محمد رضا شاه پهلوی و نخست‌وزیران دکتر علی امینی و اسدالله علم به تحقق پیوست و بدین ترتیب تغییر شیوه مالکیت زمین‌های کشاورزی از دست فئودال‌ها یا مالکان بزرگ به خرده مالکی و توزیع دوباره آن بین کشاورزان، با تصویب قانون اصلاحات ارضی و سپس قانون اصلاحی قانون اصلاحات ارضی طی ۳ مرحله انجام گرفت.
با آغاز نهضت نوسازی کشور می بایست در زمینه مسائل دهقانی نیز تصمیماتی گرفته می شد. شاهنشاه محمدرضا پهلوی اعتقاد داشت دهقان ایرانی باید صاحب زمینی شود که در آن کشت کند و همچنین معتقد بود ایجاد تغییرات بنیادی در اجتماع ایران بدون شرکت موثر و فعال دهقانان غیر ممکن است.در طی تقسیمات اراضی نه تنها کشاورزان صاحب زمین هایی شدند که در آن کار می کردند بلکه در هر دهکده ای که تقسیم انجام می شد یک شرکت تعاونی برای حفر چاه عمیق و تامین آب و بذر و کود و دیگر احتیاجات مورد نیاز کشاورزان به وجود آمد و شرکت های تعاونی روستانشینان مستعد را برای آشنایی با اصول جدید کشاورزی و طرز کار با ماشین آلات و تجهیزات نوین زراعی به خارج اعزام می کردند.
قانون مربوط به اصلاحات اراضی – مصوب ۲۴ اسفند ۱۳۳۸ مجلس شورای ملی و ۲۶ اردیبهشت ۱۳۳۹ مجلس سنا
قانون مربوط به اجازه اجرای آیین‌نامه قانون اصلاحات ارضی پس از تصویب کمیسیون مشترک مجلسین – مصوب ۷ خرداد ۱۳۴۳ مجلس شورای ملی و ۱۳ خرداد ۱۳۴۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۴ خرداد ۱۳۴۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
آیین‌نامه اصلاحات ارضی – مصوب ۱۳ خرداد ۱۳۴۳ مجلس شورای ملی و ۳ امرداد ۱۳۴۳ مجلس شورای ملی کمیسیون خاص مشترک مجلسین
تصمیم قانونی دایر به انتخاب هیجده نفر جهت عضویت کمیسیون خاص مشترک مجلسین برای رسیدگی به آیین‌نامه‌قانون اصلاحات ارضی – مصوب ۱۹ خرداد ۱۳۴۳ مجلس شورای ملی و ۱۳ خرداد ۱۳۴۳ مجلس سنا.
قانون مقررات مالی سازمان اصلاحات ارضی – مصوب ۲۰ تیر ۱۳۴۴ مجلس شورای ملی و ۲۴ آبان ۱۳۴۴ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۲ آذر ۱۳۴۴ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تمدید مهلت‌های مقرر در ماده ۴۰ آیین‌نامه اصلاحات ارضی و ماده سوم قانون راجع به الحاق هشت ماده به آیین‌نامه اصلاحات ارضی – مصوب ۳ آبان ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۱۸ آذر ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون نحوه انتقال اراضی واگذاری به زارعین مشمول قوانین و مقررات اصلاحات اراضی – مصوب ۲۱ آذر ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۲۰ آذر ۱۳۵۱ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۸ آذر ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تقسیم عرصه و اعیان باغات مشمول قوانین و مقررات اصلاحات ارضی بین مالکان و زراعان مربوط – مصوب ۱۹ آذر ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۱۵ آبان ۱۳۵۱ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۶ آذر ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
آیین‌نامه اجرایی قانون تقسیم عرصه و اعیان باغات مشمول و مقررات اصلاحات ارضی بین مالکان و زارعان مربوط – مصوب ۱۰ امرداد ۱۳۵۲ کمیسیون تعاون و امور روستای مجلس شورای ملی و ۱۰ تیر ۱۳۵۲ کمیسیون تعاون و امور روستای مجلس سنا.
قانون برخورداری سازمان مرکزی تعاون روستایی از ماده ۵ لایحه قانونی شرکت‌های تعاونی – مصوب ۲۱ خرداد ۱۳۴۴ مجلس شورای ملی و ۱۰ خرداد ۱۳۴۴ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۳۴۴ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اساسنامه بانک کشاورزی ایران – مصوب ۲۹ دی ۱۳۴۵ مجلس شورای ملی و ۱۴ آذر ۱۳۴۵ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۵ بهمن ۱۳۴۵ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون انتشار اوراق قرضه بانک کشاورزی – مصوب ۱۵ تیر ۱۳۴۶ مجلس شورای ملی و ۱۴ تیر ۱۳۴۶ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۲۶ تیر ۱۳۴۶ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح ماده ۹ اساسنامه بانک کشاورزی ایران – مصوب ۵ اردیبهشت ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۲۶ اسفند ۱۳۴۶ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۳۴۷ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تشکیل وزارت اصلاحات ارضی و تعاون روستایی – مصوب ۲۹ آبان ۱۳۴۶ مجلس شورای ملی و ۲۱ آبان ۱۳۴۶ مجلس سنا.این قانون در تاریخ ۵ آذر ۱۳۴۶ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اساسنامه سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران – مصوب ۲۰ بهمن ۱۳۴۸ مجلس شورای ملی و ۱۹ اسفند ۱۳۴۸ مجلس سنا کمیسیونهای اصلاحات ارضی و تعاون روستایی امور استخدام و دارایی مجلسین – این قانون در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۴۸ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
لایحه قانونی طریقه رفع مشکلات پیش بینی نشده در قوانین و مقررات اصلاحات ارضی – مصوب ۲۹ آذر ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی کمیسیون اصلاحات ارضی و تعاون روستایی و ۱۴ دی ۱۳۴۹ مجلس سنا کمیسیون اصلاحات ارضی و تعاون روستایی – این قانون در تاریخ ۲۶ دی ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون ترتیب رسیدگی و ختم پرونده‌های اصلاحات ارضی – مصوب ۸ خرداد ۱۳۵۴ مجلس شورای ملی و ۲۳ تیر ۱۳۵۴ مجلس سنا
قانون تشکیل وزارت تعاون و امور روستاها به جای وزارت اصلاحات ارضی و تعاون روستایی – مصوب ۲۳ اسفند ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۲۰ اسفند ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۹ اسفند ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تعاونی نمودن تولید و یکپارچه شدن اراضی در حوزه عمل شرکت‌های تعاونی روستایی – مصوب ۶ اسفند ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۲۴ اسفند ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۹ اسفند ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون برخورداری سازمان مرکزی تعاون روستایی از ماده ۵ لایحه قانونی شرکت‌های تعاونی – مصوب ۲۱ خرداد ۱۳۴۴ مجلس شورای ملی و ۱۰ خرداد ۱۳۴۴ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۳۴۴ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اساسنامه سازمان ترویج و توسعه فعالیت‌های غیر کشاورزی وزارت تعاون و امور روستاها – مصوب ۱۳ اردیبهشت ۱۳۵۰ مجلس شورای ملی و ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۰ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۵۰ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تمدید مهلت مقرر در ماده ۶ قانون تعاونی نمودن تولید و یکپارچه شدن اراضی در حوزه عمل شرکت‌های تعاونی روستایی – مصوب ۲۸ اردیبهشت ۲۵۳۵ مجلس شورای ملی و ۷ تیر ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس سنا
قانون شرکت‌های تعاونی – مصوب ۱۶ خرداد ۱۳۵۰ مجلس شورای ملی و ۵ خرداد ۱۳۵۰ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۵۰ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اصلاح بعضی از مواد و الحاق تبصره‌های جدید به قانون شرکت‌های تعاونی – مصوب ۵ اسفند ۱۳۵۰ مجلس شورای ملی و ۲۴ بهمن ۱۳۵۰ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۵۰ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اصلاح بعضی ار مواد و الحاق سه تبصره به قانون شرکت‌های تعاونی – مصوب ۹ تیر ۱۳۵۲ مجلس شورای ملی و و ۲۷ خرداد ۱۳۵۲ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۳ تیر ۱۳۵۲ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تشکیل شرکت‌های سهامی زراعی ۱۳۴۶ – مصوب ۵ دی ۱۳۴۶ مجلس شورای ملی و ۲۷ دی ۱۳۴۶ مجلس سنا. این قانون در ۴ بهمن ۱۳۴۶ به توشیح محمد رضا شاه پهلوی رسید.
لایحه قانونی اصلاح موادی از قانون تشکیل شرکت‌های سهامی زراعی – مصوب ۱۱ آبان ۱۳۴۷ کمیسیون اصلاحات ارضی و تعاون روستایی مجلس شورای ملی و ۵ آبان ۱۳۴۷ کمیسیون اصلاحات ارضی و تعاون روستایی مجلس سنا
قانون الحاق مواد ۱۷ و ۱۸ به قانون تشکیل شرکت‌های سهامی زراعی -مصوب ۲۵ اردیبهشت ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۴ خرداد ۱۳۴۷ مجلس سنا – کمیسیون اصلاحات ارضی و تعاون روستایی مجلسین.
قانون تشکیل شرکت‌های سهامی زراعی ۱۳۵۲- مصوب ۲۷ اسفند ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۳ اردیبهشت ۱۳۵۲ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۵۲ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تشکیل سازمان تعاون مصرف شهر و روستا و انحلال شرکت سهامی فروشگاه فردوسی – مصوب ۱۹ آذر ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۴ دی ۱۳۵۱ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اساسنامه سازمان تعاون مصرف شهر و روستا – مصوب ۱۹ اسفند ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۶ اسفند ۱۳۵۱ مجلس سنا کمیسیونهای پارلمانی مجلسین – این قانون در تاریخ ۱۱ فروردین ۱۳۵۲ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تشکیل صندوق امداد روستاییان – مصوب ۱۰ آذر ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۲۱ بهمن ۱۳۵۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۴ بهمن ۱۳۵۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تاسیس صندوق توسعه کشاورزی ایران – مصوب ۲۹ دی ۱۳۴۵ مجلس شورای ملی و ۹ آذر ۱۳۴۵ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۵ بهمن ۱۳۴۵ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اساسنامه صندوق توسعه کشاورزی ایران – مصوب ۱۴ آبان ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۱۵ تیر ۱۳۵۱ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۹ آذر ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح پاره‌ای از مواد و الحاق مواد جدید به قانون تاسیس صندوق توسعه کشاورزی ایران – مصوب ۲۲ اسفند ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۴ اردیبهشت ۱۳۴۶ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۴۷ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تغییر نام صندوق توسعه کشاورزی ایران و اصلاح ماده ۵ قانون صندوق مزبور (به بانک توسعه کشاورزی ایران) – مصوب ۲۶ تیر ۱۳۵۲ مجلس شورای ملی و ۱۷ دی ۱۳۵۲ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۵ دی ۱۳۵۲ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح مواد ۱۰ و ۱۱ قانون تاسیس بانک توسعه کشاورزی ایران – مصوب ۱۶ تیر ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس سنا و ۱۷ تیر ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس شورای ملی
قانون تشکیل بانک تعاون کشاورزی ایران – مصوب ۵ تیر ۱۳۴۸ مجلس شورای ملی و ۱۶ تیر ۱۳۴۸ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۴۸ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اساسنامه بانک تعاون کشاورزی ایران – مصوب ۲۵ بهمن ۱۳۴۸ مجلس شورای ملی و سازمانهای اداری و ۱۹ اسفند ۱۳۴۸ مجلس سنا – کمیسیونهای اصلاحات ارضی و تعاون روستایی و کمیسیون استخدام و دارایی دو مجلس – این قانون در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۴۸ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید
قانون اصلاح ماده ۱۱ قانون تشکیل بانک تعاون کشاورزی ایران مصوب تیر ماه ۱۳۴۸ – مصوب ۹ خرداد ۲۵۳۷ شاهنشاهی مجلس شورای ملی و ۲۹ آذر ۲۵۳۷ شاهنشاهی مجلس سنا
نیز نگاه کنید به آیین‌نامه اجرایی قانون فروش خالصجات
قانون راجع به اجازه پرداخت یک صدوپنجاه میلیون ریال از درآمد نفت به بانک‌های ساختمانی – رهنی و کشاورزی – مصوب ۲۵ مهر
اصل دوم – ملی کردن جنگلها و مراتع
جنگل‌های ایران که آنها را معادن طلای سبز لقب داده‌اند و مراتع کشور ملی شد و با این نزدیک یه ۱۲۰ میلیون هکتار جنگل‌های و مراتع کشور برای بهره‌برداری ملی در اختیار دولت قرار گرفت. در پهنه‌ای نزدیک یه ۲۸۰۰۰ هکتار جنگل‌های مصنوعی ایجاد شد. بیش از ۵۰۰۰ هکتار فضای سبز دور شهرهای بزرگ و یا پارک‌های جنگلی بیشماری در منطقه‌های گوناگون کشور بوجود آمد. برنامه‌های گسترده‌ای در باره زنده کردن دوباره منابع جنگلی و حفاظت خاک و مهار کردن شن‌های روان و جلوگیری از پرشدن مخزن‌های سدها، جلوگیری از پیشرفت کویر و واپس راندن آن از راه نهال کاری کویری در ایران پیاده شد.
قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگلها و مراتع – مصوب ۲۰ تیر ۱۳۴۶ مجلس شورای ملی و ۲۵ امرداد ۱۳۴۶ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۳۰ امرداد ۱۳۴۶ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگلها و مراتع – مصوب ۲۲ بهمن ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۲۰ فروردین ۱۳۴۸ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۶ فروردین ۱۳۴۸ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح بعضی از مواد قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگلها و مراتع کشور – مصوب ۷ تیر ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۳۰ خرداد ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۵ تیر ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون حفظ و گسترش فضای‌سبز و جلوگیری از قطع بی‌رویه درخت – مصوب ۱۱ امرداد ۱۳۵۲ مجلس شورای ملی و ۸ امرداد ۱۳۵۲ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۵ امرداد ۱۳۵۲ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
آیین‌نامه اجرایی ماده۴۴ مکرر قانون اصلاح قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگلها و مراتع – مصوب ۲ آذر ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۲۲ آذر ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲ دی ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اساسنامه شرکت سهامی خدمات جنگلها و مراتع – مصوب ۷ آذر ۱۳۵۲ مجلس شورای ملی و ۱۴ آبان ۱۳۵۲ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۱ آذر ۱۳۵۲ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون صندوق عمران مراتع – مصوب ۱۸ اسفند ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۲۴ اسفند ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۹ اسفند ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح فصل پنجم و پاره‌ای از مواد قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگلها و مراتع مصوب سال ۱۳۴۶ – مصوب ۲۸ اردیبهشت ۱۳۵۴ مجلس شورای ملی و ۱۴ خرداد ۱۳۵۴ مجلس سنا
قانون اصلاح تبصره ماده ۵۵ اصلاحی قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگلها و مراتع – مصوب ۲۳ تیر ۱۳۵۴ مجلس شورای ملی و ۲۹ تیر ۱۳۵۴ مجلس سنا
اصل سوم – فروش سهام کارخانجات دولتی به عنوان پشتوانه اصلاحات ارضی
برای تامین سرمایه لازم جهت بازخرید املاک مالکان و در اختیار قرار دادن زمین های خریداری شده به کشاورزان این اصل به عنوان اصل سوم انقلاب مطرح شد تا از طریق درآمد حاصل از فروش سهام کارخانجات دولتی برنامه اصلاحات ارضی صورت پذیرد.
با اجرای این اصل به جز صنایع مادر و ملی شده همانند راه‌آهن، نیرو، اسلحه‌سازی و غیره که در مالکیت دولت برجای ماند، ۵۵ کارخانه قند، نیشکر، پارجه بافی، چوب، سیمان، مواد غذایی، پنبه، ابریشم‌بافی و غیره که به شرکت‌های سهامی واگردان شدند و شرکت سهامی کارخانه‌های ایران را تشکیل دادند که سهام آن از سوی بانک کشاورزی به فروش رفت. این کار یا خصوصی‌سازی کارخانه‌های دولتی ایران سبب شد که همه مردم با درآمد متوسط و کم بتوانند آنرا خریداری کنند و بخش بزرگی از کارخانه‌های دولتی به مردم فروخته شد.
قانون تاسیس شرکت سهامی کارخانه‌های ایران و فروش سهام – مصوب ۳ امرداد ۱۳۴۴ مجلس شورای ملی و ۲۸ تیر ۱۳۴۴ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۱۷ امرداد ۱۳۴۴ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اصل چهارم – سهیم کردن کارگران در سود کارخانه‌ها
بر اساس این اصل، کارگران و کارفرمایان به وسیله سندیکاهای خود، و بر پایه قراردادهای جمعی کارگران، بدون دخالت دولت در سود خالص واحدهای صنعتی شریک می‌شوند. در سال ۱۳۵۶ پانصد و سی هزار (۵۳۰۰۰۰) کارگر بخش خصوصی و دولتی توانستند سودی برابر با دوازده میلیارد ریال به دست بیاورند که برای هر یک به معنای یک تا دو ماه دستمزد اضافه آنان بود. کارگران ایرانی با سهم ۲۰٪ از سود کارخانه‌ها سهیم شدند. در سیر این پیشرفت‌ها بانک رفاه کارگران با دادن وام با بهره چهار در صد به کارگران در ایجاد تعاونی‌ها کمک می‌نماید. قوانین کارگری سه سیاست اشتغال، مزد و بهره‌وری را دنبال می‌کند. اجرای این اصل نه تنها مانع ایجاد فاصله طبقاتی و ایجاد روابط سالم و سازنده بین گروه های مختلف اجتماعی می شد بلکه باعث می شد کارگران محیط کار را مانند خانه خود و ماشین آلات صنعتی را همچون فرزندان خود گرامی بدانند و به کار و تلاش بیشتر ترغیب شوند و میزان تولیدات ملی با کیفیت بیشتر افزایش یافت.
قانون راجع به اضافه‌کردن چند تبصره به مواد قانون سهیم‌کردن کارگران – مصوب ۸ اردیبهشت ۱۳۴۳ مجلس شورای ملی و ۱۸ خرداد ۱۳۴۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۴۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تکمیلی قانون سهیم‌کردن کارگران در منافع کارگاه‌های صنعتی و تولیدی – مصوب ۱۸ آبان ۱۳۴۸ مجلس شورای ملی و ۱۹ آذر ۱۳۴۸ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۴۸ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون سهیم‌کردن کارکنان شرکت‌های وابسته به وزارت آب و برق در سرمایه‌گذاری و سود شرکت‌های مزبور – مصوب ۲۷ فروردین ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۱۸ خرداد ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اصل پنجم – اصلاح قانون انتخابات ایران به منظور دادن حق رای به زنان و حقوق برابر سیاسی با مردان
بر اساس ماده ۱۰ قانون انتخابات پیش از انقلاب شاه و مردم، زنان در ردیف دیوانگان و ورشکستگان به تقصیر و گدایان و محکومین دادگستری بودند و از هر گونه حقوق سیاسی محروم بودند. اصل چهارم به همراهی زنجیره‌ای از اصلاحات که به آزادی زنان ایران شناخته شد با کشف حجاب در روز ۱۷ دی ماه ۱۳۱۴ با فرمان رضا شاه آغاز شد . رضا شاه در این روز همراه با ملکه پهلوی و دو دخترش شمس و اشرف بدون حجاب به دانشسرای تربیت معلم می‌روند. پس از آن در تاریخ ۶ بهمن ۱۳۴۱ قانون انتخابات عوض شد و یکی از دست آوردهای آن شرکت زنان در انتخابات در شرایط حقوقی مساوی با مردان بود. زنان چون مردان توانستند در تعیین سرنوشت خودشان برای نخستین بار نقش مهمی بازی کنند و حق رای دادن و حق انتخاب شدن به دست آورند. در پی حق انتخابات ۲۷ فروردین ۱۳۴۲ قانون حمایت خانواده تصویب شد. این قانون طلاق یک طرفه را لغو می‌کند، به چند همسری به سختی پروانه می دهد و زن‌ها حق درخواست طلاق می‌گیرند. برای سرپرستی کودک نیز مادر به حساب می‌آید، کودک پس از طلاق یا درگذشت پدر به مادر سپرده می‌شود. دست‌آوردهای دیگری نیز در قوانین انتخابات و تدوین قانون به وجود آمد وآن تشکیل انجمن‌های استان و شهرستان، انجمن‌های شهر و ده و قانون نظام صنفی و ایجاد شوراهای آموزش و بهداری که مستقیم یا غیر مستقیم حاصل شد.
قانون انجمن های ایالتی و ولایتی – مصوب ۱ خرداد ۱۲۸۶
قانون تشکیل انجمن‌های شهرستان و استان ۱۳۴۹- مصوب ۲۴ خرداد ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۳۰ خرداد ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱ تیر ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اصلاح بعضی از مواد قانون تشکیل انجمن‌های شهرستان و استان – مصوب ۱۷ تیر ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۶ تیر ۱۳۵۱ مجلس سنا کمیسیونهای کشور – این قانون در تاریخ ۲۶ تیر ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح قانون تشکیل انجمن های شهرستان و استان – مصوب ۳ خرداد ماه ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس شورای ملی کمیسیون کشور و ۲۶ خرداد ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس سنا کمیسیون کشور
قانون تشکیل انجمن ده و دهبانی – مصوب ۲۵ اسفند ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۱۷ اسفند ۱۳۵۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۹ فروردین ۱۳۵۴ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
آیین‌نامه وظایف انجمن‌های ده در امور آبادانی و نوسازی روستاها – مصوب ۹ تیر ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی.و ۲۷ خرداد ۱۳۴۷ مجلس سنا – کمیسیون آبادانی و مسکن مجلسین.
اصلاح قانون تشکیل انجمن ده و دهبانی – مصوب ۴ خرداد ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس شورای ملی و ۱۹ خرداد ۲۵۳۵ شاهنشاهی کمیسیون کشور دو مجلس
قانون شرکت بانوان در انتخابات – مصوب ۱۰ اردیبهشت ۱۳۴۳ مجلس شورای ملی و ۳۱ فروردین ۱۳۴۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ۱۳۴۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون خدمات اجتماعی زنان – مصوب ۱۳ تیر ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۱۵ خرداد ۱۳۴۷ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۴۷ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح قانون خدمات اجتماعی زنان – مصوب ۱۵ دی ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۱۸ آذر ۱۳۵۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۲ دی ۱۳۵۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح ماده ۴ قانون خدمات اجتماعی زنان – مصوب ۸ تیر ۲۵۳۶ شاهنشاهی مجلس سنا و ۱۱ امرداد ماه ۲۵۳۶ شاهنشاهی مجلس شورای ملی
قانون حمایت خانواده ۱۳۴۶ – مصوب ۲۵ خرداد ۱۳۴۶ مجلس شورای ملی و ۱۵ خرداد ۱۳۴۶ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۳ تیر ۱۳۴۶ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تامین اعتبار برای اجرای قانون حمایت خانواده – مصوب ۱۸ تیر ۱۳۴۶ مجلس شورای ملی و ۱۴ تیر ۱۳۴۶ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۴۶ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون واگذاری مهدهای کودک و مراکز خدمات اجتماعی به انجمن حمایت کودکان و سازمان ملی رفاه خانواده – مصوب ۲۴ آبان ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۷ دی ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۳ دی ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون حمایت خانواده ۱۳۵۳ – مصوب ۱۵ بهمن ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۱۶ دی ۱۳۵۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۳ بهمن ۱۳۵۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون نظام صنفی- مصوب ۱۶ خرداد ۱۳۵۰ مجلس شورای ملی و ۳ خرداد ۱۳۵۰ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۵۰ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اصلاح قانون نظام صنفی – مصوب ۳۰ آبان ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۲۸ آبان ۱۳۵۱ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۴ آذر ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
لایحه قانون مجازات متخلفین از مقررات قانون نظام صنفی – مصوب ۹ بهمن ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۲۸ دی ۱۳۵۱ مجلس سنا کمیسیونهای دادگستری و کشور مجلسین – این قانون در تاریخ ۱۷ بهمن ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اصل ششم -ایجاد سپاه دانش
برای سواد آموزی و اشاعه فرهنگ در روستاهادر بهمن ۱۳۴۱ توسط محمدرضا پهلوی پیشنهاد شد و در سال ۱۳۴۲ در نخست وزیری اسدالله علم کار خود را آغاز کرد.درآن زمان جمعیت ایران ۲۲ میلیون نفر بود که ۷۵٪ آنها در روستاها زندگی می کردند و اکثرا بی سواد بودند.به علاوه امکانات آموزشی به طرزی نامتعادل بین شهرها و روستاها تقسیم شده بود به طوری که ۲۴٪ از معلمین در روستاها و ۷۶٪ در شهرها تدریس می کردند به عبارتی تنها یک چهارم از معلمین متعلق به ۷۵٪ جمعیت روستانشین بود و معلمین شهری نیز علاقه ای به رفتن به روستاها نداشتند.درچنین شرایطی تشکیل سپاه دانش می توانست راهگشا باید.برطبق این اصل مقرر شد جوانان دیپلمه ای که می خواهند خدمت سربازی انجام دهند با گذراندن یک دوره آموزشی و یادگیری روش تدریس به خردسالان و بزرگسالان به روستاها اعزام گردند.
سپاهیان دانش توانستند تا سال ۱۳۵۷ بیست و هشت دوره از پسران و هجده دوره از دختران در این سپاه خدمت کنند که شماره آنها به بیش از یک صد هزار تن رسید. بسیاری از این دختران و پسران پس از پایان دوره سپاهی گری به استخدام وزارت آموزش و پرورش در آمدند و کارآموزگاری را ادامه دادند. برخی دیگر در راه بری خانه انصاف به خدمت دولت در آمدند. بر اساس آمار سال ۱۳۵۶ سازمان برنامه و بودجه مرکز آمار ایران تنها در روستاهای کشور در درازای پانزده سال، شمار دانش آموزان مدرسه‌های سپاه دانش ٪۶۹۲ در سد افزایش یافت هم چنین در درازای پنج سال نخست ۵۱۰۰۰۰ پسر و ۱۲۸۰۰۰ دختر و هم چنین ۲۵۰۰۰۰ مرد سالمند و ۱۲۰۰۰ زن سالمند را خواندن و نوشتن آموختند. ظرف مدت ۷ سال پس از اجرای این اصل بیش از ۳ هزار مدرسه در سراسر ایران ساخته شد.
قانون راجع به پذیرفتن فارغ التحصیلان دیپلمه داوطلب خدمت در ارتش و سپاه دانش – مصوب ۱۳ اردیبهشت ۱۳۴۳ مجلس شورای ملی. و ۹ بهمن ۱۳۴۲ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۴۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون استفاده از مشمولان لیسانسیه و بالاتر در سپاه دانش – مصوب ۱ دی ۱۳۴۵ مجلس شورای ملی و ۲۶ آذر ۱۳۴۵ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۴۵ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اضافه شدن یک تبصره به ماده ۲ قانون سپاه دانش – مصوب ۹ خرداد ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۲۲ خرداد ۱۳۴۷ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۸ خرداد ۱۳۴۷ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
لایحه قانونی تشکیل هیات امنای دانشسرای عالی سپاه دانش – مصوب ۶ آذر ۱۳۴۷ کمیسیون علوم و آموزش عالی مجلس سنا و ۳ دی ۱۳۴۷ کمیسیون علوم و آموزش عالی مجلس شورای ملی.
قانون تامین هزینه سپاهیان دانش در ایام تعطیلات تابستانی مدارس – مصوب ۱۶ دی ۱۳۵۲ مجلس شورای ملی و ۳ دی ۱۳۵۲ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۹ دی ۱۳۵۲ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون احتساب دوره خدمت سپاهیگری جزو سوابق خدمت دولتی – مصوب ۱۱ تیر ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۱۱ آذر ۱۳۵۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۳۰ آذر ۱۳۵۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
خبرنامه ملّی ایرانیان ـ برنامه‌های شش اصل انقلاب قابل اجرا و منطبق با باورها، سنتها و نیازهای ایرانیان و ضرورت‌های اقتصادی و اجتماعی زمان بود. سپس به تدریج که اقتصاد ملی توسعه یافت و جامعه ایران تحول پیدا کرد و بنا بر نیازها و مقتضیات جدید شش اصل نخستین با افزودن سیزده اصل دیگر تکمیل گردید:
اصل هفتم – ایجاد سپاه بهداشت
در درازای نخست وزیری اسدالله علم اصل هفتم به تحقق پیوست. مردان و زنان سپاهی بهداشت وظیفه توزیع عادلانه پزشک و خدمات پزشکی را در کشور به عهده داشتند. دختران و پسران ایران دیپلمه، لیسانسیه، فوق لیسانس و آنهایی که دارای درجه دکترا چه در رشته‌های پزشکی و یا رشته‌های دیگر بودند و خدمت زیر پرچم را می‌بایستی انجام دهند، پس از یک دوره کارآموزی چهار ماهه بین این سه سپاه دانش، سپاه بهداشت و سپاه ترویج و آبادانی تقسیم می‌شوند.
قانون تشکیل سپاه بهداشت – مصوب ۲۰ بهمن ۱۳۴۲ مجلس شورای ملی و ۷ اردیبهشت ۱۳۴۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تربیت مامای روستایی – مصوب ۵ اردیبهشت ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۶ خرداد ۱۳۴۷ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۱ خرداد ۱۳۴۷ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اصل هشتم – ایجاد سپاه ترویج و آبادانی
ایجاد سپاه در سال ۱۳۴۳ تصویب و دوران نخست وزیری حسنعلی منصور به تحقق پیوست. این سپاه از کارشناسان علمی و فنی جوان کشور، چون مهندسان رشته‌های کشاورزی، ساختمانی، راه‌سازی، برق و مکانیک، و سایر دانش آموختگان رشته‌های فنی و مهندسی است که بخشی از خدمت زیر پرچم خود را در روستاهای کشور می‌گذرانند و کوشش آنها برای بالا بردن سطح زندگی روستاییان، آشناکردن آنها با روش‌های نوین کشاورزی، یاری به افزایش تولیدات دامی و کشاورزی، گسترش و بهبود صنایع روستایی، راهنمایی روستاییان در باره آبادانی و نوسازی روستاها می‌باشد.
قانون تشکیل سپاه ترویج و آبادانی- مصوب ۲۲ دی ۱۳۴۳ مجلس شورای ملی و ۱۶ دی ۱۳۴۳ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۲۸ دی ۱۳۴۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اختصاص تعدادی از دیپلمه‌های متوسطه مشمول وظیفه عمومی برای خدمت در روستاها – مصوب ۲۱ دی ۱۳۴۶ مجلس شورای ملی و ۱۱ دی ۱۳۴۶ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۲۵ دی ۱۳۴۶ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح پاره‌ای از مواد قانون تشکیل سپاه ترویج و آبادانی مصوب ۲۸ دی ۱۳۴۳ – مصوب ۲۶ بهمن ۲۵۳۶ شاهنشاهی مجلس سنا و ۳۱ اردیبهشت ۲۵۳۷ شاهنشاهی مجلس شورای ملی
اصل نهم – ایجاد خانه‌های انصاف و شوراهای داوری
به دادگاه‌های روستایی گفته می‌شد که در دوران نخست‌وزیری اسدالله علم در چهارچوب انقلاب شاه و مردم بنیان گذارده شد. خانه‌های انصاف و شوراهای داوری چهره‌ای نوین از عدالت را به مردم کشور نشان داد. با بنیان شدن خانه‌های انصاف به جای این که فرد روستایی برای گرفتن حق خود راهی شهرهای دور و نزدیک شود دستگاه قضایی به سراغ او رفت. خانه‌های انصاف عدالت را به رایگان در اختیار روستانشینان قرار دادند و بدآنها این شانس را داد که در کارهای قضایی خود شریک باشند. سپاه دانش مامور خدمت در هر روستا و محل، منشی خانه‌های انصاف بود. بر اساس مدل خانه‌های انصاف، شوراهای داوری در دوران نخست وزیری امیرعباس هویدا از سال ۱۳۴۵ آغاز بکار کرد بدین معنا که برای رسیدگی به دعواهای کوچک و محلی دادگاه‌های برگزیده شده به وسیله اهالی هر محله و شهر تشکیل شد.
قانون تشکیل خانه انصاف – – مصوب ۲۲ فروردین ۱۳۴۴ مجلس شورای ملی و ۱۸ اردیبهشت ۱۳۴۴ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۴۴ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح بعضی از مواد قانون تشکیل خانه‌های انصاف – مصوب ۱۸ اسفند ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۲۵ آذر ۱۳۴۷ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۱ اسفند ۱۳۴۷ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون خانه انصاف- مصوب ۱۷ خرداد ۲۵۳۶ شاهنشاهی مجلس شورای ملی و ۲۵ خرداد ۲۵۳۶ شاهنشاهی مجلس سنا
قانون تشکیل شورای داوری – مصوب ۹ تیر ۱۳۴۵ مجلس شورای ملی و ۳۰ خرداد ۱۳۴۵ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۱۹ تیر ۱۳۴۵ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون شورای داوری – مصوب ۸ خرداد ماه ۲۵۳۶ مجلس شورای ملی و ۲۱ خرداد مجلس سنا.
قانون اصلاح بعضی از مواد قانون تشکیل شورای داوری – مصوب ۸ بهمن ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۲۰ فروردین ۱۳۴۸ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۶ فروردین ۱۳۴۸ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اصل دهم – ملی کردن آب‌های کشور
اصل دیگری برای نگاه‌بانی ثروت طبیعی ایران یا اصل دهم انقلاب شاه و مردم ملی‌کردن آب‌های کشور روی زمینی و زیرزمینی در سراسر کشور در امرداد سال ۱۳۴۷ و دوره نخست‌وزیری امیرعباس هویدا به تصویب رسید و به تحقق پیوست. این اصل برای گسترش منابع آب و جلوگیری از به هدر رفتن آن و پیدا کردن یک سیاست یکسان در استفاده از منابع آب کشور اعلام شد. به موجب این اصل محمد رضا شاه پهلوی تمامی آب‌های کشور دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، نهرها، جوی بارها، دره‌ها، برکه‌ها، چشمه‌ها، آب‌های معدنی و آب‌های زیرزمینی را به عنوان ثروت ملی اعلام کرد. حفظ و حراست منابع و ذخایر آب‌های زیرزمینی و نظارت در کلیه امور مربوط به آن به وزارت آب و برق محول شد.
قانون آب و نحوه ملی شدن آن – مصوب ۲۷ تیر ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۱۲ تیر ۱۳۴۷ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۷ امرداد ۱۳۴۷ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح تبصره ماده ۲۹ قانون آب و نحوه ملی‌شدن آن – مصوب ۲۷ آبان ۱۳۵۴ مجلس شورای ملی و ۱۵ بهمن ماه ۱۳۵۴ مجلس سنا
قانون حفظ و حراست منابع آب‌های زیرزمینی کشور – مصوب ۱ خرداد ۱۳۴۵ مجلس شورای ملی و ۱۴ اردیبهشت ۱۳۴۵ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۴۵ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اصل یازدهم – نوسازی شهرها و روستاها با کمک سپاه ترویج و آبادانی
این اصل در سال ۱۳۵۶ خورشیدی تصویب و زیر سرپرستی نخست‌وزیر جمشید آموزگار در سر تا سر کشور پیاده شد. این اصل عملاً نوسازی شهری و روستایی را می‌پوشاند. با گسترش شتابان اقتصاد ایران سبب شد که شهرها بی رویه گسترش یابند. بر اساس این قانون تهران و ۷۲ شهر دیگر پروژه‌های نوسازی و عمران، تامین آب و برق، مسکن، بهداشت، ساختن راه‌ها، ایجاد پارک‌ها، پارکینگ‌ها، میدان‌ها، و نگاهداری آنها و غیره از وظایف شهرداری‌ها شد. در روستاها تاسیسات زیر بنایی روستا نیز معین شد. بدین ترتیب نوسازی شهری و روستایی دو رشته موازی از یک کوشش یگانه در بازسازی نمام کشور درآمد. پروژه‌ها در شورای عالی شهرسازی در وزارت آبادانی و مسکن به تصویب می‌رسید.
قانون نوسازی و عمران شهری – مصوب ۷ آذر ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۲۷ آبان ۱۳۴۷ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۴۷ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تمدید مهلت مقرر در مواد ۳ و ۱۰ قانون نوسازی و عمران شهری مصوب ۷ آذر ۱۳۴۷ – مصوب ۶ اردیبهشت ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۳۱ فروردین ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۸ اردیبهشت ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح ماده ۲۳ قانون نوسازی و عمران شهری – مصوب ۲۳ خرداد ۱۳۵۰ مجلس شورای ملی و ۳۱ خرداد ۱۳۵۰ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۷ تیر ۱۳۵۰ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
آیین‌نامه حق مرغوبیت موضوع ماده ۱۸ قانون نوسازی و عمران شهری – مصوب ۲۲ مهر ۱۳۴۸ مجلس شورای ملی و ۱۰ مهر ۱۳۴۸ مجلس سنا کمیسیون کشور دو مجلس.
آیین‌نامه اجرایی ماده ۳۱ قانون نوسازی و عمران شهری – مصوب ۱۵ آبان ۱۳۴۸ مجلس شورای ملی و ۲۶ آبان ۱۳۴۸ مجلس سنا کمیسیونهای دادگستری و کشور دو مجلس
آیین‌نامه عمران شهری در برنامه عمرانی چهارم کشور – مصوب ۲۳ تیر ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۲۸ امرداد ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تمدید مهلت مقرر در مواد ۵ و ۱۰ قانون نوسازی و عمران شهری – مصوب ۲۶ اردیبهشت ۱۳۵۰ مجلس شورای ملی و ۱۰ خرداد ۱۳۵۰ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۳۵۰ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح پاره‌ای از مواد قوانین مربوط به شهرداری و نوسازی و عمران شهری – مصوب ۱۶ خرداد ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۷ تیر ۱۳۵۱ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون الحاق دو تبصره به ماده ۶ آیین‌نامه حق مرغوبیت موضوع ماده ۱۸ قانون نوسازی و عمران شهری- مصوب ۱۷ اصفند ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی کمیسیون کشور و ۲۳ فروردین ۱۳۵۴ مجلس سنا کمیسیون کشور
– قانون اصلاح ماده ۲۰ قانون نوسازی و عمران شهری و تبصره ۳ آن – مصوب ۲۵ اسفند ماه ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۳۱ اردیبهشت ۱۳۵۴ مجلس سنا
قانون الحاق یک تبصره به ماده ۲۶ قانون نوسازی و عمران شهری – مصوب ۱۱ بهمن ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس سنا و ۱۹ بهمن ۲۵۳۵ مجلس شورای ملی
قانون تامین اعتبارات عمرانی برای آبادانی شهرها و روستاهای کشور – مصوب ۱ امرداد ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۲۴ تیر ۱۳۵۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۰ امرداد ۱۳۵۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تغییر نام وزارت کشاورزی و منابع طبیعی به وزارت کشاورزی و عمران روستایی و تجدید سازمان کشاورزی کشور- مصوب ۱ خرداد ۲۵۳۶ مجلس شورای ملی و ۲۵ خرداد ۲۵۳۶ مجلس سنا
قانون انتقال قسمتی از وظایف وزارت کشاورزی و عمران روستایی- مصوب ۱۶ اسفند ۲۵۳۶ شاهنشاهی مجلس شورای ملی و ۲۲ اسفند ۲۵۳۶ شاهنشاهی مجلس سنا
اساسنامه نمونه سازمان گسترش کشاورزی و عمران روستایی استان- ۲ اردیبهشت ۲۵۳۷ شاهنشاهی مجلس سنا و ۱ خرداد ۲۵۳۷ شاهنشاهی مجلس شورای ملی – کمیسیونهای استخدام و امور اقتصادی و دارایی و صنایع و معادن و کشاورزی دو مجلس
اصل دوازدهم – انقلاب اداری وانقلاب آموزشی
این اصل بر پایه گسترش کمیت آموزش با تغییرات بنیادی در کیفیت آموزش اداری وآموزشی پایه ریزی شد. درامرداد ماه ۱۳۴۷ خورشیدی این اصل نخستین بار در کنفرانس آموزشی رامسر زیر نظر مستقیم شاهنشاه محمد رضا پهلوی و نخست‌وزیر امیرعباس هویدا بررسی شد. دوازده اصل منشور کنفرانس آموزشی رامسر با توجه به نیازهای اقتصادی و اجتماعی کشور برنامه‌ریزی شد. بر اساس این منشور تامین نیروی انسانی با دانش و متخصص در رشته‌های گوناگون صنعت فرهنگ و غیره می‌باید با بن مایه‌های ایرانی و ارزش‌های ایرانی پرورش یابند. اعلام انقلاب اداری و آموزشی که بر اساس گسترش کامل سواد و تخصص در ایران پایه گذاری شد. آمار مرکز آمار ایران، سازمان برنامه و بودجه نشان می دهد که در درازای انقلاب سفید شمار رشته‌های تحصیلی از هفتاد و پنج رشته (۷۵) به پانسد و پنجاه و دو رشته (۵۵۲) افزایش یافت. در سال ۱۳۵۵ بیست و دو در سد کل جمعیت کشور زیر پوشش سطح‌های گوناگون آموزش قرار گرفتند.
قانون تشکیل سازمان پژوهش و نوسازی آموزشی – مصوب ۱۲ تیر ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس سنا و ۱۷ تیر ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس شورای ملی
اصل سیزدهم – فروش سهام به کارگران واحدهای بزرگ صنعتی یا قانون گسترش مالکیت واحدهای تولیدی
در تابستان ۱۳۵۴ خورشیدی اصل سیزدهم انقلاب شاه و مردم یا گسترش مالکیت واحدهای صنعتی و تولیدی به تصویب رسید و زیر نظارت نخست‌وزیر امیرعباس هویدا به تحقق پیوست. واحدهای صنعتی و تولیدی خصوصی و دولتی که از گشایش آنها پنج سال می‌گذشت می‌باید وضع خود را به شرکت سهامی عام تبدیل کنند و تا برابر با ۴۹٪ از سهام واحدهای خصوصی را نخست به کارگران و کارمندان همان واحد و سپس به دیگر مردم بفروشند. واحدهای صنعتی بخش عمومی نیز متعهد شدند تا ۹۹٪ سهام خود را به فروش بگذارند و بدین ترتیب مالکیت واحدهای تولیدی و صنعتی از راه سهام کارگران بین همگان پخش شود و همه مردم در گسترش اقتصاد ملی شریک شوند. “در اجرای این اصل تا سال ۱۳۵۵ سد و پنجاه و سه واحد تولیدی کشور در اختیار بیش از ۱۶۳۰۰۰ کارگر و کشاورز قرار گرفته و در سال ۱۳۵۷ آمار نشان می‌دهد که روی هم ۳۲۰ واحد بزرگ تولیدی ۴۹٪ در سد سهام خود را به کارگران و سایر مردم کشور فروخته‌اند. در سیستم کارگری و کارخانه‌داری ایران در چهار چوب این اصل کارگر هم مالک است و هم برای خودش کار می‌کند. وقتی کسی کارگر مالک باشد به بیشتر تضادها و انگیزه‌های سیاسی استعماری پروانه نمی‌دهد که پای بگیرد”.
قانون گسترش مالکیت واحدهای تولیدی- مصوب ۲۶ خرداد ۱۳۵۴ مجلس سنا و ۳ تیر ۱۳۵۴ مجلس شورای ملی
قانون معافیت‌های مالیاتی مربوط به اجرای قانون گسترش مالکیت واحدهای تولیدی- مصوب ۱۲ تیر ۱۵۳۵ مجلس سنا و ۱۷ تیر ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس شورای ملی
اصل چهاردهم – مبارزه با تورم و گران فروشی و دفاع از منافع مصرف کنندگان
قانون تاسیس صندوق حمایت مصرف‌کننده – مصوب ۶ امرداد ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۱۲ امرداد ۱۳۵۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۱۵ امرداد ۱۳۵۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اساسنامه مرکز بررسی قیمت‌ها – مصوب ۴ خرداد ۱۳۵۴ مجلس شورای ملی و ۱۲ تیر ۱۳۵۴ مجلس سنا – کمیسیونهای استخدام و سازمانهای اداری و امور اقتصادی و دارایی و بازرگانی دو مجلس.
قانون تاسیس سازمان حمایت تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان – مصوب ۲۲ خرداد ۲۵۳۶ شاهنشاهی مجلس شورای ملی و ۲۲ تیر ۲۵۳۶ شاهنشاهی مجلس سنا
اساسنامه سازمان حمایت تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان – ۱۳ اردیبهشت ۲۵۳۷ مجلس سنا کمیسیونهای استخدام و امور اقتصادی و دارایی و بازرگانی و ۳۰ اردیبهشت ۲۵۳۷ شاهنشاهی مجلس شورای ملی کمیسیونهای امور استخدام و سازمانهای اداری، امور اقتصادی، دارایی و بازرگانی
اصل پانزدهم – تحصیلات رایگان و اجباری
بر اساس این اصل آموزش در نهادهای آموزشی کشور چون نهادهای زیر رایگان اعلام شد: دانشگاهها، دبیرستان‌ها، دبستان‌ها، دانش‌آموزان روزانه و شبانه، دانش‌آموزان کلاس‌های مبارزه با بی‌سوادی، دانش‌آموزان کلاس‌های سوادآموزی حرفه‌ای مدارس فنی و حرفه‌ای دانشگاهها، دوره‌های آموزشی بزرگسالان، اداره آموزش ایل‌نشینان، مدرسه‌های ایران در خارج از کشور. بر طبق این اصل دانش‌آموزان و دانشجویان در برابر تعهد خدمت به دولت می‌توانستند از آموزش رایگان کامل بهره گیرند. آمار سازمان برنامه و بودجه در سال ۱۳۵۶ شمار دانشجویان در دانشگاهها و مدارس عالی نزدیک به ۲۰۰۰۰۰ تن و در خارج از کشور ۱۰۰۰۰۰ تن بود. شمار بسیاری از دانشجویان خارج از کشور بورسیه دولت بودند. دانشجویان داخل کشور از کمک هزینه تحصیلی استفاده می‌کردند. برای دانشجویانی که در شهرزادگاه خود به دانشگاه می‌رفتند ماهانه ۳۵۰ تومان و برای دانشجویانی که محل دانشگاه آنان با زادگاه‌اشان تفاوت داشت ۵۵۰ تومان کمک هزینه تحصیلی داده شد.
قانون اصلاح قانون آموزش و پرورش عمومی اجباری و مجانی مصوب امرداد ماه ۱۳۲۲ – مصوب ۱۴ اردیبهشت ۱۳۵۰ مجلس شورای ملی و ۲۹ خرداد ۱۳۵۰ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲ تیر ۱۳۵۰ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تامین آموزش فرزندان کارگران – مصوب ۱۱ تیر ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۱۵ آبان ۱۳۵۱ تصویب مجلس سنا
اساسنامه صندوق تامین آموزش فرزندان کارگران – مصوب ۱۸ تیر ۱۳۵۲ مجلس شورای ملی و ۱۵ امرداد ۱۳۵۲ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۴ امرداد ۱۳۵۲ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تشکیل صندوق رفاه دانشجویان – مصوب ۴ امرداد ۱۳۵۲ مجلس شورای ملی و ۱۷ امرداد ۱۳۵۲ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۲ امرداد ۱۳۵۲ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اساسنامه صندوق رفاه دانشجویان – مصوب ۲۷ اسفند ۱۳۵۲ مجلس شورای ملی و ۲۳ اسفند ۱۳۵۲ مجلس سنا کمیسیونهای پارلمانی مجلسین – این قانون در تاریخ ۱۲ فروردین ۱۳۵۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح ماده ۷ اساسنامه صندوق‌های رفاه دانشجویان – مصوب ۲ آذر ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس شورای ملی و ۱۶ اسفند ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس سنا
قانون تامین وسایل و امکانات تحصیل اطفال و جوانان ایرانی – مصوب ۳۰ تیر ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۱۷ تیر ۱۳۵۳ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۶ امرداد ۱۳۵۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح ماده ۵ قانون تامین وسایل و امکانات تحصیل اطفال و جوانان ایرانی – مصوب ۲ آذر ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس شورای ملی و ۱۱ بهمن ۲۵۳۵ شاهنشاهی مجلس سنا
آیین‌نامه اجرایی موضوع ماده هشت قانون تامین وسایل و امکانات تحصیل اطفال و جوانان ایرانی – مصوب ۴ خرداد ۱۳۵۴ مجلس شورای ملی و ۱۲ تیر ۱۳۵۴ مجلس سنا کمیسیونهای پارلمانی مجلسین
قانون تعیین تکلیف وضع استخدامی کارکنان مدارس غیر دولتی مشمول فرمان آموزش رایگان – مصوب ۱۲ تیر ۲۵۳۶ شاهنشاهی مجلس شورای ملی و ۱۹ امرداد ۲۵۳۶ شاهنشاهی مجلس سنا
آیین‌نامه اجرایی قانون تکلیف وضع استخدامی کارکنان مدارس غیر دولتی مشمول فرمان آموزش رایگان مصوب ۱۹ امرداد ۲۵۳۶ – ۱۰ اسفند ۲۵۳۶ کمیسیون امور استخدام و سازمانهای اداری مجلس شورای ملی و ۲۳ فروردین ۲۵۳۷ شاهنشاهی کمیسیون استخدام مجلس سنا
اصل شانزدهم – تغذیه رایگان برای کودکان خردسال در مدرسه‌ها و تغذیه رایگان شیرخوارگان تا دو سالگی با مادران
تغذیه رایگان برای کودکان خردسال در مدرسه‌ها و تغذیه رایگان برای شیرخوارگان تا دو سالگی با مادران در سال ۱۳۵۵ اعلام شد که بر اساس آن دانش‌آموزان کشور از تغذیه رایگان برخوردار شدند. با دادن یک وعده غذای روزانه در ساعات درس بامدادی که در آن شیر، بیسکویت و میوه که میزان کالری آن با دقت حساب شده بود در سال تحصیلی ۱۳۵۵ بیش از ۶ میلیون دانش آموز از آن بهره بردند. شیرخوارگان و مادرانشان نیز از تغذیه رایگان بهره‌مند شدند که پیشبرد و اجرای آن بر عهده جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران، سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی و بنگاه حمایت مادران و نوزادان بود. مسول اجرای بخش نخستین وزارت آموزش و پرورش بود.
اصل هفدهم – پوشش بیمه‌های اجتماعی برای همه ایرانیان
این اصل در دوره نخست‌وزیری امیر عباس هویدا در ایران پیاده شد و بر پایه بیمه همگانی و تامین دوره بازنشستگی برای همه مردم ایران به ویژه روستاییان ایران استوار است. بیمه‌های اجتماعی و سازمانهای تعاونی دو پایه اساسی برای برآوردن نیازمندی‌های اجتماع ایران است. هدف اصل هفدهم این است که هر ایرانی در همه دوره‌های زندگی خود زیر پوشش بیمه‌های اجتماعی باشد و در درازای زندگی خود تامین باشد و هیچگاه نیازمند نگردد. . قانون بیمه و تامین اجتماعی بیمه‌های حوادث، بیماری‌ها، پیری، از کارافتادگی، نقص عضو، بیمه دستمزد روزهای بیماری، کمک ازدواج را شامل می‌شود و پیشرفته‌ترین قانون در گیتی است. بازنشستگی تا سد در سد آخرین حقوق و بیمه درمانی بدون محدویتی درباره بیماران و درازای درمان و هزینه آن و اگر درمان بیماری در ایران امکان نداشته باشد بیمه اجتماعی هزینه فرستادن بیمه شده را به خارج از کشور بر عهده می‌گیرد. پروژه شبکه اورژانس در سطح شهرها و روستاها به اجرا گذاشته شد و از آنجا که نمی‌شد که در هر روستا یک بیمارستان مجهز ساخت ترتیبی داده شد که بیمار را با هلی‌کوپتر در کوتاه‌ترین زمان به نزدیک‌ترین بیمارستان رساند. برای دسترسی به دارو نیز پروژه دارو به اجرا در آمد.
قانون بیمه‌های اجتماعی روستاییان – مصوب ۲۱ اردیبهشت ۱۳۴۸ مجلس شورای ملی و ۲۰ فروردین ۱۳۴۷ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ۱۳۴۸ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
آیین‌نامه اجرایی ماده ۱۶ قانون بیمه‌های اجتماعی روستاییان در مورد بیمه‌های درمانی روستاییان – مصوب ۲۱ تیر ۱۳۴۸ مجلس شورای ملی و ۲۳ تیر ۱۳۴۸ مجلس سنا – مصوب کمیسیونهای اصلاحات ارضی و تعاون روستایی و دارایی مجلسین.
اصلاح قانون بیمه‌های اجتماعی روستاییان مصوب ۲۱ اردیبهشت ۱۳۴۸ و قانون مواد الحاقی به قانون مذکور مصوب ۸ اردیبهشت ۱۳۴۹ – مصوب ۱ خرداد ۱۳۵۰ مجلس شورای ملی و ۲۳ اردیبهشت ۱۳۵۰ مجلس سنا کمیسیون تعاون و امور روستاهای مجلسین – این قانون در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۳۵۰ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
آیین‌نامه اجرایی ماده ۲۶ الحاقی به قانون بیمه‌های اجتماعی روستاییان – مصوب ۱۶ خرداد ۱۳۵۰ مجلس شورای ملی و ۴ خرداد ۱۳۵۰ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۵۰ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
الحاق مواد ۲۳ و ۲۴ و ۲۵ و ۲۶ به قانون بیمه‌های اجتماعی روستاییان – مصوب ۸ اردیبهشت ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۲۹ فروردین ۱۳۴۹ مجلس سنا کمیسیون اصلاحات ارضی و تعاون روستایی مجلسین – این قانون در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون تمدید مهلت مقرر در قانون اصلاح بعضی از مواد و الحاق مواد جدید به قانون بیمه‌های اجتماعی – مصوب ۶ اردیبهشت ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۴ خرداد ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۹ خرداد ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون افزایش مستمری‌های بعضی از مشمولین قانون بیمه‌های اجتماعی – مصوب ۱۷ اردیبهشت ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی و ۳۰ خرداد ۱۳۴۹ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۳ تیر ۱۳۴۹ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
قانون اصلاح قانون افزایش مستمری‌های بعضی از مشمولین قانون بیمه‌های اجتماعی – مصوب ۲۲ بهمن ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۲ بهمن ۱۳۵۱ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
سازمان تامین خدمات رفاهی – مصوب ۲۲ اسفند ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۱۰ اسفند ۱۳۵۳ مجلس سنا (کمیسیونهای پارلمانی مجلسین) – این قانون در تاریخ ۹ فروردین ۱۳۵۴ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
اساسنامه سازمان تامین خدمات رفاهی – مصوب ۷ خرداد ۱۳۵۴ کمیسیونهای رفاه اجتماعی، استخدام وامور اقتصادی و دارایی مجلس سنا و ۸ خرداد ۱۳۵۴ کمیسیونهای امور استخدام و سازمانهای اداری، امور اقتصادی و دارایی و رفاه اجتماعی مجلس شورای ملی رسید.
قانون تامین اجتماعی – مصوب ۱۹ خرداد ۱۳۵۴ مجلس سنا و ۳ تیر ۱۳۵۴ مجلس شورای ملی
آیین‌نامه تعیین حق بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد موضوع تبصره ۳ قانون تامین اجتماعی – مصوب ۲۳ آبان ۲۵۳۶ کمیسیونهای بهداری و بهزیستی و امور اقتصادی و دارایی مجلس شورای ملی و ۵ بهمن ۲۵۳۶ کمیسیونهای بهداری و بهزیستی و امور اقتصادی و دارایی مجلس سنا
اصل هیجدهم – مبارزه با معاملات سوداگرانه زمین‌ها واموال غیرمنقول
به منظور جلوگیری از افزایش بهای خانه‌ها و آپارتمان‌های مسکونی
اصل نوزدهم – مبارزه با فساد، رشوه‌گرفتن و رشوه‌دادن
بر اساس این اصل همه تلاش و کوشش صاحبان مقامات دولتی می باید در راه مصالح و منافع جامعه بکار رود. روسای دولت و همه کارکنان دولتی در زمان تصدی مشاغل و مقامات قدرت خود را بی طرفانه باید بکار برند و با انصراف از منافع شخصی خود را کاملا در خدمت رسالت اجتماعی و ملی خویش قرار دهند. بدین روی استفاده از هر عضو شایسته جامعه بدون تفاوت و تبعیض برای خدمت در شغل‌های گوناگون و سازمانهای دولتی ضروری است. در مورد مقامات درجه اول دولتی باید دارایی خود را اعلام کنند تا نتوانند ثروت‌اندوزی کنند و سرانجام وقت ایشان باید در خدمت به مملکت وقف شود.
سایت سکه ها، ویکی پدیا، کتاب انقلاب سفید، ویکی نبشته و …
خبرها و مقاله ها 
Posted on ژانویه 27, 2012
0